තාරුකා කන්දරාවක් පිරි
මගේ අහස් ගැබ,
තාමත් අඳුරින් පිරෙන්නේ
සඳක් නැති නිසාවෙන් මැයි,
මේ තරු කොපමණ සඳු වෙන්නට සැඳුවද,
සඳ කිරණ මුදා හල හැක්කේ ඔබට පමණයි!
එනමුදු,
අතීතයේ එකතරා දිනයක්,
මගේ සඳ වූ ඔබම
ඇවිත් මගෙන් විමසූ කල
තවත් ආකශයක සඳක්ව
ඇයට බැබලේන්නට ඇවසි වග,
විපිලිසර නොවුනේද මසිත,
යළිත් කෙදිනක වත්
සඳක් ගැන
බලපොරොත්තු තබා නොගන්නා තරමටම
රිදුනි ඒ පුංචි හිත
එහෙත්,
ඒ හැඟුම් මදකට මඟහැර
ඉදිරිපත් උනෙමි ඇයට
උපකාර කරනට
සඳක් වන්නට
ඇයට ඇවැසි ආකාශයේ......
එනමුදු දන්නේ නම් ඇය,
කොපමණ වේදනාවක් මා
හිත තුල තිබුනේද යන්න
පුදුම සිතේවි ඇයට මා ගැන!
මේ සටහන කියවූ ඔබට මාගේ ස්තූතිය....වෙලාව තිබේ නම් ඒ ගැන අදහස් දක්වා යන්න.
Thursday, May 12, 2011
නුඹේ අහසේ සඳ මා නොවන කල
2 ප්‍රතිචාර:
ආදරේ කියන්නෙ වෙලාවකට දරා ගන්න බැරි වේදනාවක් ........
ඒක නම් ඇත්ත....ඒත්....
Post a Comment
ඔබගේ අදහස් සඳහායි මේ අවකාශය